TUNA BAŞAR
İ z m i r l i G ö z ü y l e
Yazılar 21
Şiir Üzerine Kısa Bir Yazı
Şiire her zaman edebiyatın "kutsal" bir alt dalı olarak baktım.
Şiirin yeniyi bulma çabası olduğunu bildiğim için,
şiir yazmanın hikaye ve deneme yazmaktan çok daha zor olduğunu düşünüyorum.
Bu nedenle de şiir yazmayı pek deneyememişimdir.
Yazdığım bir-iki şiirsel karalamayı da
şiir olarak görmediğim için hiç kimsenin okuyamayacağı bir şekilde
kendime saklarım.
Aslında şiir yazmak, bana göre, doğuştan gelen bir yetenektir.
Ama, sadece yetenek gerçek anlamda şiir yazmak için yeterli değildir.
Şiir yeniyi bulma çabası olduğu için gerçek şiiri elde edebilmek için
şiire emeği geçmiş büyük şairleri çok iyi tanımak,
günümüz genç ve özgün şairlerini yakından takip etmek
ve şiir üzerine olabildiğince araştırma yapmak gerekir.
Şiir konusunda bu birikimi yetenekle birleştiren insanlar
gerçek anlamda şiir yazmayı başarıyorlar.
Şiir yazdığını söyleyen insanlarda, ben, en çok bu birikimi merak ediyorum
ve karşıma çıkan insanlara
bir-iki şair ismi sayıyorum ve bu şairler hakkındaki görüşlerini öğrenmek istiyorum.
Ama genelde aldığım yanıtlar beni çok şaşırtıyor.
Bu ülkede Özdemir Asaf'tan, Edip Cansever'den, Oktay Rifat'tan, Ece Ayhan'dan,
İlhan Berk'ten, Hilmi Yavuz'dan, Enis Batur'dan,
Gülten Akın'dan, küçük İskender'den
habersiz olup, şiir yazdığını iddia eden insanlar yaşıyor.
Hatta Nazım Hikmet'in, Orhan Veli'nin, Necip Fazıl'ın, Attila İlhan'ın,
Can Yücel'in, Cemal Süreya'nın
bütün şiirlerini okumamış ve şiir yazdığını söyleyen insanlar karşısında
şaşkınlığımı gizleyemiyorum ve
"Bu şairleri tanımadan, bırakın tanımayı ezbere bilmeden,
yeniyi nasıl yaratabilirsiniz ki!"
diye söylenmeden edemiyorum.
Aslında Türkçe şiir yazmak için en ideal dillerden biri.
Şiirin en önemli özelliği olan soyutlama ve imgesel anlatım için çok uygun.
Bu nedenle Türkçe, şiirde yeniyi yaratma açısından büyük bir şans.
Ama buna rağmen Türkçe'nin dünya şiirine yön vermeyi başarabilmiş tek şairi var:
Nazım Hikmet.
Nazım dışında dünya şiirini yönlendirecek bir şair daha çıkaramamışız.
Bunun nedeni, bana göre, birikimi önemsememek ve
yerellikle yetinmeyi kabullenmektir.
Belki de ben bu yüzden Enis Batur'u ve küçük İskender'i çok seviyorum.
Şiir birikimlerini yetenekleriyle birleştirmeyi başarıp,
özgün olup,
yerellikten uzak durmaya çalıştıkları için...
Ve belki de ben bu yüzden şiire el atamıyorum.
Yeniyi yakalama zorluğunun farkındayım.
Sadece ben bu zorluğun farkında olmamalıyım ki şiir hep edebiyatta azınlık olarak kalmış.
Tuna Başar
beşağustosikibinaltı sıfrdörtonaltı
Öneri:
küçük İskender'in şiir üzerine eleştirilerinde oluşan
"Eflatun Sufleler" isimli kitabı.
İ z m i r l i G ö z ü y l e
Yazılar 21
Şiir Üzerine Kısa Bir Yazı
Şiire her zaman edebiyatın "kutsal" bir alt dalı olarak baktım.
Şiirin yeniyi bulma çabası olduğunu bildiğim için,
şiir yazmanın hikaye ve deneme yazmaktan çok daha zor olduğunu düşünüyorum.
Bu nedenle de şiir yazmayı pek deneyememişimdir.
Yazdığım bir-iki şiirsel karalamayı da
şiir olarak görmediğim için hiç kimsenin okuyamayacağı bir şekilde
kendime saklarım.
Aslında şiir yazmak, bana göre, doğuştan gelen bir yetenektir.
Ama, sadece yetenek gerçek anlamda şiir yazmak için yeterli değildir.
Şiir yeniyi bulma çabası olduğu için gerçek şiiri elde edebilmek için
şiire emeği geçmiş büyük şairleri çok iyi tanımak,
günümüz genç ve özgün şairlerini yakından takip etmek
ve şiir üzerine olabildiğince araştırma yapmak gerekir.
Şiir konusunda bu birikimi yetenekle birleştiren insanlar
gerçek anlamda şiir yazmayı başarıyorlar.
Şiir yazdığını söyleyen insanlarda, ben, en çok bu birikimi merak ediyorum
ve karşıma çıkan insanlara
bir-iki şair ismi sayıyorum ve bu şairler hakkındaki görüşlerini öğrenmek istiyorum.
Ama genelde aldığım yanıtlar beni çok şaşırtıyor.
Bu ülkede Özdemir Asaf'tan, Edip Cansever'den, Oktay Rifat'tan, Ece Ayhan'dan,
İlhan Berk'ten, Hilmi Yavuz'dan, Enis Batur'dan,
Gülten Akın'dan, küçük İskender'den
habersiz olup, şiir yazdığını iddia eden insanlar yaşıyor.
Hatta Nazım Hikmet'in, Orhan Veli'nin, Necip Fazıl'ın, Attila İlhan'ın,
Can Yücel'in, Cemal Süreya'nın
bütün şiirlerini okumamış ve şiir yazdığını söyleyen insanlar karşısında
şaşkınlığımı gizleyemiyorum ve
"Bu şairleri tanımadan, bırakın tanımayı ezbere bilmeden,
yeniyi nasıl yaratabilirsiniz ki!"
diye söylenmeden edemiyorum.
Aslında Türkçe şiir yazmak için en ideal dillerden biri.
Şiirin en önemli özelliği olan soyutlama ve imgesel anlatım için çok uygun.
Bu nedenle Türkçe, şiirde yeniyi yaratma açısından büyük bir şans.
Ama buna rağmen Türkçe'nin dünya şiirine yön vermeyi başarabilmiş tek şairi var:
Nazım Hikmet.
Nazım dışında dünya şiirini yönlendirecek bir şair daha çıkaramamışız.
Bunun nedeni, bana göre, birikimi önemsememek ve
yerellikle yetinmeyi kabullenmektir.
Belki de ben bu yüzden Enis Batur'u ve küçük İskender'i çok seviyorum.
Şiir birikimlerini yetenekleriyle birleştirmeyi başarıp,
özgün olup,
yerellikten uzak durmaya çalıştıkları için...
Ve belki de ben bu yüzden şiire el atamıyorum.
Yeniyi yakalama zorluğunun farkındayım.
Sadece ben bu zorluğun farkında olmamalıyım ki şiir hep edebiyatta azınlık olarak kalmış.
Tuna Başar
beşağustosikibinaltı sıfrdörtonaltı
Öneri:
küçük İskender'in şiir üzerine eleştirilerinde oluşan
"Eflatun Sufleler" isimli kitabı.
